Država je odlukom Privremenog narodnog predstavništva 15. jula 1920. godine promenila ime u Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca, a 1929. godine u Kraljevina Jugoslavija.

Osnivač je bio kralj Aleksandar I Karađorđević, koji je zbog toga prozvan Ujedinitelj.

Kraljevina Srbija je još početkom Prvog svetskog rata zvanično objavila da su njeni ratni ciljevi ujedinjenje Južnih Slovena, što je potvrđeno Niškom deklaracijom, 7. decembra 1914. godine.

Usledilo je formiranje Jugoslovenskog odbora 1915. godine, sačinjenog od istaknutih Srbija, Hrvata i Slovenaca sa prostora tadašnje Austro-Ugarske, koji su bili opredeljeni za stvaranje nove državne zajednice.

Dogovor o ujedinjenju Južnih Slovena postignut je na Krfu 1917. godine, kada je doneta Krfska deklaracija.

Ubrzo nakon toga potpisan je i sporazum u Ženevi 9. novembra 1918. godine, takozvani Ženevski sporazum.

Tom skupu prisustvovali su predstavnici Kraljevine Srbije, Narodnog veća iz Zagreba i Jugoslovenskog odbora s centralom u Londonu.

Neposredno uoči proglašenja osnivanja Kraljvstva SHS, u novembru su tadašnjoj Kraljevini Srbiji prisajedinjenje proglasili Vojvodina i Crna Gora.

Nakon zvaničnog ukidanja monarhije, naslednica Kraljevine SHS postala je Demokratska Federativna Jugoslavija, koja je osnovana 10. avgusta 1945. godine.

Država je 29. novembra promenila ime u Federativna Narodna Republika Jugoslavija, da bi 1963. godine bila nazvana Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija.

Zajednička država je prestala da postoji devedesetih godina 20. veka, nakon rata u Sloveniji, Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini. (kraj) mjj/kt/dj