Napisao je 26 romana, pojedine izvorno na srpskom, određene na nemačkom, tri zbirke pripovedaka, tri knjige poezije, pisao je drame, knjige za decu, memoare, eseje…

Na nemački je, pored ostalih, prevodio Kiša i Albaharija, sa nemačkog Brehta, Borherta, Grasa, Bela, Encensbergera, Jaspersa.

Prevodio je mađarsku poeziju na srpski.

Radio je kao nastavnik nacrtne geometrije i novinar, bio je umetnički direktor Savremenog pozorišta u Beogradu, zamenik upravnika Narodnog pozorišta, Titov prevodilac za nemački jezik.

Rođen je u Zrenjaninu u jevrejskoj lekarskoj porodici. Roditelje su mu ubili ubrzo nakon nemačke okupacije 1941. godine.

On je preživeo nacističke koncentracione logore Aušvic i Buhenvald. Kasnije je pisao o svom "lepom životu u paklu".

Život je završio tamo gde je pre 80 godina iz Novog Sada kao Jevrejin bio deportovan da umre – u Vajmaru, samo desetak kilometara od svog nekadašnjeg logora, u Hitlerovom omiljenom hotelu na Dan pobede nad fašizmom.

Neumoran do poslednjeg časa, imao je u vajmarskom pozorištu književno veče posvećeno bauhausu pod nacional-socijalizmom i čitao je iz svog romana "Slova od kovanog gvožđa". Presekao je vrpcu na otvaranju Muzeja prinudnog rada u nacističkoj Nemačkoj.

Govorio je da je svaki dan posle logora bio dobio na poklon, da se osećao pobednikom samim tim što je ostao živ. (kraj) mjj/kt/dj