Vršac je bio prvi u regionu sa srednjom školom, imao je najveće svilare u monarhiji i najveća polja pod vinovom lozom u Evropi.

Uvođenjem železnice 1858. godine, grad je započeo značajan ekonomski uspon, spajajući se sa svim metropolama Evrope.

Godine 1786. u Vršcu je živelo oko 8.000 stanovnika, među kojima je bilo 237 zanatlija sa 34 zanata.

Pre stotinu godina, Vršac je imao oko 27.000 stanovnika, a danas taj broj iznosi oko 45.000.

Grad je sačuvao železničku vezu sa Beogradom, ali su šine ka ostalim pravcima povučene i prodate kao staro gvožđe.

Vršac je multietnička sredina sa 18 nacija, poseduje osnovne, srednje i visoke škole, Gradsko profesionalno pozorište, Gradski muzej sa preko 200.000 jedinica, kao i zgrade i ambijente iz 18. i 19. veka, većinom sa ruiniranim fasadama i unutrašnjošću.

Nalazi se između dve metropole, Beograda i Temišvara, i ima svoj aerodrom sa carinskom ispostavom, kontrolom leta i jednom od tri najveće škole za pilote u Evropi. Vršac ima planine, slano jezero, sportsku halu sa 4.400 sedišta i fudbalske terene.

Uprkos svim ovim prednostima, grad ih veoma slabo ili nikako ne koristi.

Vršac zaslužuje bolje. Sa strateškim planovima razvoja, precizno biranom industrijom, urbanim i komunalnim razvojem,

Vršac može postati univerzitetsko mesto sa planskim urbanim razvojem opštine. Nažalost, pre osam godina, naprednjačka vlast je stornirala odluku pokrajinske vlade da je Vršcu potrebno novo porodilište, što je dodatno otežalo situaciju u zdravstvu.

Vreme je da se iskoriste svi potencijali koje Vršac ima i da grad ponovo zauzme mesto koje zaslužuje na mapi Evrope, navodi se u saopštenju. (kraj) dep/dj