Usvajanjem žalbi odbrane i delimičnim usvajanjem žalbe Tužilaštva, Apelacioni sud je preinačio prvostepenu presudu tako što je oslobodio od optužbe Markovića da je počinio krivično delo teško ubistvo u podstrekavanju, a Radonjića, Kuraka i Romića da su kao saizvršioci izvršili krivično delo teško ubistvo.

Oštećeni su upućeni na parnični postupak radi ostvarivanja imovinsko-pravnog zahteva.

Po nalaženju Apelacionog suda, i pored svih izvedenih dokaza, tokom postupka nije utvrđeno postojanje organizovane kriminalne grupe, niti je utvrđeno ko je, kada i gde, kao što se navodi u dispozitivu optužnice, učestvovao u pravljenju prethodnog dogovora i plana za ubistvo Ćuruvije, a nije izveden nijedan dokaz u prilog navodima optužbe da je takav nalog dalo NN lice "iz najviših struktura vlasti".

Prema stavu Suda, ni navodi da je Marković upoznao Radonjića sa planom o ubistvu Ćuruvije, odnosno da mu je preneo plan i tako ga sa umišljajem podstrekao da pripremi njegovu fizičku likvidaciju, nisu potkrepljeni nijednim izvedenim dokazom, pa "logičko zaključivanje prvostepenog suda samo na osnovu odnosa subordinacije između okrivljenih Markovića i Radonjića nije moglo biti prihvaćeno".

Tokom postupka nije izveden nijedan dokaz koji bi potvrdio navode optužbe da je Radonjić postigao dogovor o neposrednom izvršenju ubistva sa Kurakom i Romićem, naveo je Sud.

Apelacioni sud je nesporno utvrdio da su operativno tehničke mere tajne kontrole telefonskih razgovora i mere tajnog praćenja i osmatranja Ćuruvije primenjivane i pre dolaska Radonjića na mesto načelnika Centra Resora državne bezbednosti Beograd, te da su bili ispunjeni svi propisani uslovi za tajno praćenje Ćuruvije do momenta njegovog prekida.

Ova mera je primenjena kao uobičajeni metod i redovna službena radnja iz delokruga nadležnosti Resora državne bezbednosti i zasnovana je na odgovarajućim propisima, te nije dokazana teza optužbe da su nalozi za primenu operativno tehničkih mera bili dati u cilju ubistva Ćuruvije, ocenio je Sud.

Takođe, Apelacioni sud je na osnovu dokaza i to, prvenstveno, na osnovu ispitivanja svedoka pripadnika Devetog odeljenja koji su učestvovali u praćenju Ćuruvije utvrdio da se beli "golf 3" koji se navodi u optužnici nije nalazio na licu mesta, a dokaze o tome ko je preuzeo vozilo i u kom vremenskom periodu ga je koristio, detaljno je obrazložio u svojoj odluci.

Svedok oštećena Branka Prpa se dosledno tokom postupka izjašnjavala o činjenici da lice koje je ubilo Ćuruviju nisu ni Kurak ni Romić, što je ponovila i na pretresu pred drugostepenim sudom, dodao je Sud.

Apelacioni sud je naveo da je za njega nije sporna činjenica da je Ćuruvija bio kritičar tada aktuelne vlasti, ali s obzirom na to da je u odnosu na okrivljene doneta oslobađajuća presuda, to se Sud nije ni mogao upuštati u motive izvršenja tog krivičnog dela. (kraj) vbr/mk