"Mi, koji smo imali sreću da se, kroz čuvanje istine o Narodnooslobodilačkoj borbi i Jugoslaviji, družimo sa Duletom - družili smo se sa čovekom velikog srca i širokih pogleda na turbulentnu stvarnost u okruženju koja nas, nažalost, i dalje pritiska", rekao je Miloš Lukinović iz Društva za istinu o NOB i Jugoslaviji, opraštajući se od saborca.

Tugujemo, poručio je Lukinović, "što neki ljudi drukčije zamišljaju stvarnost, štiteći samo svoje interese i guraju svet u haos i rat, a naš stari ratnik Dule borio se svojim delovanjem i svim srcem da haosa i rata više nikad ne bude".

On je naglasio da je Petar Matić Dule svojim posleratnim aktivizmom uvek "pozivao na mir i razum", istovremeno govoreći "argumentima istine o NOB i Jugoslaviji" i o "ljudima koji su stvorili zemlju koju je uvažavao ceo svet".

Podsećajući na akciju poznatu kao Veliki transport, kada je u Bosnu otpremljena hrana i saniteski materijal iz Vojvodine, Lukinović je rekao da je "zato teško zamisliti da potomci ljudi, kojima je sa svoijim sremskim partizanima, u najtežim ratnim uslovima, pored zaseda i neprijateljskih garnizona, sa 110 zaprega natovarenih hranom, doneo spas danas ne izgovore ni jednu reč na oproštaju od čoveka koji im je pretke smasaio sigurne smrti od gladi".

"To definitivno govori o ljudima u ovom vremenu i njihovom izmenjenom karakteru", poručio je Lukinović, opraštajući se od saborca stihovima iz poeme Mike Antića posvećene Vojvodni i njenim oslobodiocima.

U telegramu saučešća, na vest o smrti poslednjeg narodnog heroja, predsednik Aleksandar Vučić poručio je u oktobru da će "Petar Matić, kao i svi njegovi saborci, ostati simbol patriotizma i jedan od temelja savremene istorije Srbije".

Na današnjem ispraćaju poslednjeg narodnog heroja bivše SFRJ Petra Matića Duleta nije bilo nikog od državnih zvaničnika, niti izaslanika iz resornog ministarstva za rad, socijalna i boračka pitanja.

Petar Matić rođen je 6. jula 1920. godine u Irigu u imućnoj zemljoradničkoj porodici, a u rodnom mestu završio je osnovnu školu i do početka Drugog svetskog rata bavio se zemljoradnjom.

Prema podacima publikacije Antifašistički vjesnik, Matić je kao dvadesetogodišnjak aktivno radio na podizanju ustanka protiv okupatora - nakon Aprilskog rata i okupacije Jugoslavije 1941. kao sekretar Mesnog komiteta, a potom i kao sekretar Sreskog komiteta Komunističke partije Jugoslavije za Irig i član Štaba za pripremu ustanka.

U avgustu 1941. godine bio je zadužen za prihvat komunista pobeglih iz sremskomitrovačkog zatvora. Kada je formirana Iriška partizanska četa, postao je njen prvi politički komesar.

U Matićevoj biografiji istaknuto je da je tokom rata dva puta bio ranjavan u borbama s nemačkim okupatorima.

U maju 1943. postavljen je za komandata u Vojvođanskoj udarnoj brigadi koja je u istočnu Bosnu prebacila 1.100 dobrovoljaca iz Srema sa 110 zaprežnih kola hrane, odeće i sanitetskog materijala.

Na osnovu tog događaja, režiser Veljko Bulajić snimio je film "Veliki transport".

Matić je Drugi svetski rat dočekao u činu potpukovnika, a 1953. godine, sa 33 godine, dobio je čin general-majora.

Posle oslobođenja Beograda završio je Višu vojnu akademiju u Sovjetskom Savezu, a u posleratnoj Jugoslaviji bio je delegat u Skupštini i član Predsedništva Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije.

Tokom 1988. izabran je za predsednika Saveza udruženja narodnooslobodilačkog rata (SUBNOR), ali je u oktobru iste godine smenjen, jer se protivio politici Slobodana Miloševića, kasnijeg predsednika Srbije i Savezne Republike Jugoslavije.

Petar Matić imao je petoro braće i sestara i svi su bili partizani. Anka Matić, jedna od sestara, poginula je kao bombaš na kraju rata u borbama za oslobođenje Beograda i posthumno je proglašena narodnim herojem.

Majka Petra Matića strijeljana je u logoru Jasenovac, a otac mu je do smrti mučen u rodnom Irigu.